A+267  Dis-court

Waar zijn de schrijvende architecten gebleven? Wie voert het architectuurdiscours? Krijgen architecten nog de kans teksten te publiceren die hun eigen oeuvre overstijgen en zo bij te dragen aan het doorlopende debat over wat architectuur nu eigenlijk is? Of wordt architectuurtheorie alleen nog gevoed door onder publicatiedruk bezwijkende academici die vaak nooit gebouwd hebben? En is dat wel een probleem? Hilde Heynen vraagt het zich af in een inleidende tekst rond het thema dis-cours, of de vraag naar het architectuurdiscours dat uit de pen vloeit van bouwende architecten. Vijf architecten – Paul Vermeulen, ROTOR als collectief, Pierre Hebbelinck, Kersten Geers en Dirk Somers – geven hierop een antwoord. Het thema wordt afgesloten met de heruitgave van een vlammend manifest tegen “de verwoesting van de traditionele Europese stad” van Maurice Culot en Léon Krier uit 1978. De tekst, afkomstig uit de tentoonstelling die op dit moment loopt in het CIVA, herinnert ons aan de radicale stedenbouwkundige veranderingen in het naoorlogse Brussel waarin het architectuurdiscours opnieuw opleefde en waardevol patrimonium wist te redden van de toen heersende kaalslag.

Dis-cours is het thema waarmee Pieter T’Jonck zijn hoofdredacteurschap afsluit. Hij maakte twaalf nummers waarin hij met passie en gedrevenheid steeds opnieuw aantoonde dat architectuur een maatschappelijk gegeven is. Hij gaf A+ zijn huidige structuur en kritische toon en bewees door sociaal geëngageerde en diepgaande artikels op het vlak van architectuur en stedenbouw eens te meer dat een architectuurtijdschrift meer is dan een compilatie van fotogenieke projecten. Hij legde de link met hedendaagse kunst en nodigde voor elk nummer een fotograaf uit voor een foto-essay dat conceptueel aansloot bij het thema van het nummer. Uit naam van het hele team wil ik hem hier bedanken voor de inspiratie die hij op de redactie heeft binnengebracht.

Ik neem, vanaf dit nummer, met plezier de fakkel van hem over om de aanzet die hij heeft gegeven verder te ontwikkelen. De nieuwe hoofdredactie wordt ondersteund door een nieuwe vormgeving van de hand van Joris Kritis. Hij treedt in de voetsporen van Dear Reader, oftewel Eva Moulaert en Marie Sledsens, die de afgelopen negen nummers voor hun rekening namen. Zij gaven vorm aan de structuur die Pieter T’Jonck uittekende en bewezen met klare lijnen en strakke beelden dat het grafisch experiment zijn plaats moet blijven opeisen binnen de architectuurpublicatie. We willen hen hierbij bedanken voor de mooie serie die ze gemaakt hebben en kijken met veel plezier terug op deze samenwerking.

Dit in vele opzichten nieuwe nummer, markeert ook de start van een nieuw academiejaar. Een goede gelegenheid voor een publicatie over drie nieuwe faculteitsgebouwen – de verbouwing door Lhoas & Lhoas van de architectuurfaculteit van de ULB op het Flageyplein in Brussel, de nieuwe architectuurfaculteit van de UCL in Doornik door Aires Mateus Architects en de laboratoria voor de UGent door evr-Architecten. Ook de productie die plaatsvindt binnen de Belgische architectuurfaculteiten krijgt opnieuw een plaats in A+. Een nieuwe rubriek STUDENT sluit vanaf nu het tijdschrift af. Hierin belichten we telkens drie studentenprojecten.

Tot slot luiden we met het septembernummer traditioneel het nieuwe architectuurseizoen in. Op het programma staan alvast lezingen van het Portugese bureau fala atelier en de Zwitserse architect Christian Kerez. In het interview dat we voor deze gelegenheid met Christian Kerez hadden, waarin hij onder meer zegt dat “architectuurkritiek toogpraat is geworden”, benadrukt hij het belang van het onafhankelijk architectuurdiscours. Bij deze.