Paviljoen van licht

De groene rand rond Brugge was vanaf de jaren ’50 een uitermate dankbaar oefenterrein voor een nieuwe generatie modernistische architecten. Als de uitdijende bevolking naar de onbebouwde velden lonkte zag ze haar kans om haar nieuwe bouwkunst tentoon te spreiden. In één van de resulterende woningen, een bungalow in zwart geteerd hout door Jacques Pêtre en Jan Tanghe, woont een kunstenares die glas-in-loodramen ontwerpt. Ze wil haar ouderlijk huis uitbreiden om er haar atelier onder te brengen. In dezelfde geest als de eenlagige woning, ontwerpt het Brugse bureau Studio mxmxm een vrijstaand paviljoen voor haar, dat niet nalaat ernaar te refereren.

In essentie is de woning een luifel ondersteund door 10 fijne stalen kolommen, met ertussen niet-dragende wanden gepositioneerd volgens een grid van 1,12 bij 1,12 meter. De gevel bestaat uit grote ramen die uitkijken op de dens begroeide tuin en de zwart geteerde houten gevelpanelen. Net naast de woning, meer in het groen maar toch vaag zichtbaar vanop de straat, staat het atelier. Het is een simpel volume, zoals de woning. Net als Pêtre en Tanghe 70 jaar eerder deden, maakt Studio mxmxm een ontwerp waarin structuur en architectuur samenvallen. In beide gebouwen is het dak de meest prominente begrenzing. Constructief zijn de gebouwen dan wel anders opgevat, ze delen een hang naar logica. In het atelier gebeurt dit via een geprefabriceerde structuur van 4 dragende houtskeletgevels, bekroond met een naar binnen hellend dak van CLT-platen.

Volgend uit de constructieve logica, is de vormentaal verwant maar niet gelijk. Het opvallende, asymmetrische dak zorgt voor maximale daglichttoetreding via bovenlichten in de gevel. De vier daklichten geven klaarte en zicht op bomen naast het paviljoen. Zichten en de relatie met de tuin zijn de belangrijkste factoren in het ontwerp van de buitenschil. Aan de straat presenteert het atelier zich als een gesloten volume met een dubbele toegangsdeur onder spievormige bovenlichten. Het gebouw is eerder gereserveerd weg van de tuin, maar opent zichzelf helemaal voor het groen. De zuidgevel biedt een directe verbindingsdeur, maar de echte link met het groen gebeurt langs de westgevel. Die is volledig beglaasd, gericht op het hart van de bomentuin.

Tegenover de zwart geteerde gevelpanelen van Pêtre en Tanghe, stelt Studio mxmxm een zwart gebeitste structuur en invulling. Binnen is de structuur veel klaarder. Tussen het eveneens zwart gebeitste houtskelet zijn invulpanelen van lichtgekleurd vuren, erbovenop licht het dak in eenzelfde tint. Het versterkt de autonomie van het paviljoen tegenover de woning. Binnen gidst de architectuur de lichttoetreding en de kleuren van de natuur. De sobere ruimte vult zich met groene, blauwe en gele tinten. Een inspirerende omgeving voor de artieste.