Een stapeling van zichten

Aan de rand van Roeselare, tussen velden, industrie en bewoning, ligt een ommuurde zomertuin vol bomen. Als anomalie in de omgeving en herinnering aan het verleden, spreekt de plaats de zaakvoerders van Hannibal advertising zo hard aan, dat ze besluiten er hun kantoor te vestigen. Met de vraag om een gebouw te ontwerpen dat zich respectvol in deze specifieke omgeving opstelt, maar toch bravoure toont die bij een reclamebureau past, trekken ze naar architectenbureau Rohm en creatief bureau Maister.

Om de waardevolle bomen op het erf te sparen, ontwerpt het team een compacte stapeling van drie bouwlagen. Het gebouw neemt bijna de volledige breedte van het smalle perceel in en schermt zo de publieke voorzijde af van de besloten tuin aan de achterzijde. Langsheen de historische tuinmuur vormt een golvend patroon van bestaande en nieuwe beplanting het decor van de parking en entree tot het gebouw. Een eveneens golvend pad uit gewassen beton leidt naar de sculpturale voordeur, een ronde schuifpoort uit spiegelend inox waarachter Hannibal schuilt.

De geslotenheid van de plint, in ruwe betonplaten met minimale openingen, staat in contrast met de openheid van de twee verdiepingen. Twee vliesgevels uit geanodiseerd aluminium in de dwarse gevels beschouwen de tuinen en het landschap en bieden de omgeving inkijk in de reclamewereld. Ze zijn geprangd tussen twee massieve betonnen zijgevels, een verderzetting van de plint. Op de bovenste verdieping breekt het programma uit de footprint, in de vorm van een erkerterras. Zwevend boven de tuinmuur biedt het afzondering van het werk, het is een betonnen kader rond het zicht op de velden en bomen naast het gebouw.

De industriële robuustheid van buiten zet zich door in het interieur: tegen een achtergrond van beton in verschillende tinten plaatsen de ontwerpers kasten in houten platen, bruingrijze gordijnen, houten of aluminium schrijnwerk en vooral warmgele accenten. Door deze minimale ingrepen beantwoordt het interieur optimaal aan de vraag van het reclamebureau naar een ruige stek met fijn afgewerkte details.

Zowel in gevelontwerp als in planopbouw verschilt de plint van de bovenbouw. Het gelijkvloers bestaat uit een aaneenschakeling van ruimtes die zich rond een centraal keuken- en bergvolume afwikkelt. De ruimtes zijn onderling afsluitbaar met bewegende wanden of gordijnen en blijven zo autonoom bruikbaar. Bij elk van deze plekken hoort een specifiek zicht op het groen in de tuin. De twee quasi identieke kantoorvloeren zijn opgevat als een puntspiegeling rond een centrale vide, die in lijn met het concept enkel deze verdiepingen verbindt. Werknemers nemen plaats aan landschapskantoren langs de vliesgevels. Vergaderruimtes en besloten werkkamers zijn gegroepeerd achter kastenwanden. Hierdoor ontstaan ook op deze verdiepingen diagonale zichten door het rechthoekige plan. De raamopeningen in de massieve zijgevels bieden steeds veranderende blik op de kruinen in de tuin, of op de verdere omgeving.

Zo is het simpele volume een collectie van verrassende zichten. Het ontwerp toont stapsgewijs het gebouw, de interne werking van het bureau en vooral de omgeving.