Raamwerk

“Volgens ons toont dit gebouw van Lina Bo Bardi de kracht van architectuur. Een aantal gerichte ingrepen vormt de gesloten site om tot een publieke ruimte waar sociale interactie centraal staat. Een oude industriële site werd een bruisende plek waar sport en cultuur samenkomen en waar generaties elkaar ontmoeten. De oorspronkelijke niet-bebouwde ruimtes tussen de vroegere productiehallen werden omgevormd tot publieke straten, een plaats waar markten plaatsvinden, waar geflaneerd kan worden… Het is deze tussenruimte waar voor ons de kwaliteit van een goed project zichtbaar wordt.

We zijn als ontwerpers sterk geïnteresseerd in een zekere onbestemdheid binnen onze architectuur en gaan op zoek naar ongeprogrammeerde ruimtes die toegeëigend kunnen worden. Tussenruimte zonder specifiek programma maar met een specifiek ruimtelijk karakter. Genereuze en soms weerbarstige plekken die door de gebruikers zelf ingevuld en opgeladen worden.

De Sesc Pompéia Factory is een inspiratiebron voor verschillende van onze projecten – niet zozeer als een letterlijke verwijzing, maar eerder als een modus operandi die gelijkaardig is. Een recent voorbeeld is de wedstrijd voor de Hoge Rielen (i.s.m. architectenbureau Bart Dehaene). Het project behandelt het bestaande gebouwenpatrimonium als een ‘objet trouvé’ waar we met een aantal minimale ingrepen de bestaande kwaliteiten van de plek willen versterken. De gerichte sloop van gebouwdelen en de toevoeging van bijvoorbeeld een wintertuin, doen tussenruimtes ontstaan met een verblijfskwaliteit die een directer contact leggen met het landschap. Het is een vorm van ruimtelijke duurzaamheid: de gebruikers krijgen in dit project de vrijheid om deze plekken opnieuw toe te eigenen met een nieuwe invulling, net zoals het geval was in São Paulo.”