Oslo Architectuurtriënnale 2019
Van 27 september tot 24 november onderzoekt de Oslo Architectuurtriënnale 2019 met Enough: The Architecture of Degrowth alternatieven voor economische groei gebaseerd op een radicale transformatie van de culturele, sociale en ecologische initiatieven in onze maatschappij.
Actueler kan bijna niet. Slechte enkele dagen na Greta Thunbergs veelbesproken speech tijdens de Klimaattop van de Verenigde Naties in New York waarin ze zwaar uithaalt naar de regeringsleiders en hun onvermogen om een alternatief te verzinnen voor een voor het klimaat catastrofaal kapitalistisch systeem van constante economische groei, pakt de Oslo Architectuurtriënnale uit met het thema Degrowth. De curatoren van het Londonse Interrobang architecture and engineering (Phineas Harper, Maria Smith, Matthew Dalziel en Cecile Sachs Olsen), geselecteerd uit 71 inzendingen voor de Open Call for Curators in 2017, motiveren hun thematiek alsvolgt: “We have seen a landmark year of seismic political events underscoring need for urgent radical action to halt global heating. However, continuing to pursue a growth-based economy will lead to climate breakdown an entrench deep divides between those who have far too little, and those who have far too much. We explore the architecture of Degrowth, an economy of shared plenty on which human and ecological flourishing matter most. We propose a vision of enough for all.”
Dir resulteert in een rijk en bijzonder divers programma van een honderdtal evenementen met als vaste pijlers The Library of de centrale tentoonstelling in het architectuurmuseum; The Theatre, een reeks theatervoorstellingen zoals het activistische stuk Society of Construction van het Duitse Rimini Protokoll; The Academy met lezingen en debatten over sociale en economische thema’s en tot slot The Playground een interactieve wandeling door stad.
Verschillende Belgische bureaus werden uitgenodigd of geselecteerd via de Call for Projects om deel te nemen aan de Triënnale. Jo Taillieu gaf een lezing over Degrowth tijdens de Noorse dag van de architectuur op 27 september en BC Architectes en Laura Muyldermans en Bart Decroos stellen projecten tentoon in de centrale expo van de Triënnale. Deze is opgebouwd rond 4 assen: The Subjective Collection als een constellatie uit gedachten, herinneringen en percepties, The Objective Collection waarbij de materialiteit van het object centraal staat, The Systematic Collection waarbij de systemen en netwerken achter steden, economieën, omgevingen, blootgelegd en onderzocht worden, en tot slot The Collective Collection over wat ons verbindt en de meerwaarde van samenwerking, uitwisseling en delen. In de eerste, ‘subjectieve’ kamer van de tentoonstelling vinden we o.m. het werk The inventory of experience/De staat van beleving terug van Laura Muyldermans en Bart Decroos. Via het fictieve personage van een buurtbewoonster schreven zij brieven aan architecten met vragen over de beleving van verschillende projecten in uitvoering. Het resultaat is een bijna intieme correspondentie die de niet kwantificeerbare athmosferische kwaliteit van een plek probeert te begrijpen en vast te leggen. In de ‘objectieve’ kamer staan drie lemen krukjes van BC architects onder de titel Same Same but Different. Deze installatie toont de versatiliteit van leem als een bouwmateriaal dat in verschillende sociale contexten een heel andere betekenis kan krijgen. Elk krukje kende een ander ontstaansproces en krijgt meteen ook een andere kost: Van prototype gemaakt in een studentenworkshop (heel duur) over een designobject in het economische circuit van kunstgalerijen (duur) tot een bouwblok voor het peace-pavillon van Case design in India (spotgoedkoop).
Beide projecten tonen de reikwijdte van het spectrum waarbinnen de honderden voorstellen voor een meer rechtvaardige, ecologische en sociale wereld een plek vonden en zo een alternatief vormen voor de huidige, gekende instrumenten en dragers van exponentiële en destructieve economische groei.
Lees ook
